Diagnostyka Sensoryczna u dziecka

DIAGNOSTYKA SENSORYCZNA U

DZIECKA:

Integracja sensoryczna to zdolność do prawidłowego

odczuwania, rozumienia i reagowania na bodźce

zmysłowe dostarczane z własnego ciała oraz z

otoczenia. W praktyce jest to m.in. umiejętność

dostosowania swojego zachowania do określonych

sytuacji oraz nawiązywania relacji społecznych.

Integracja sensoryczna rozwija się u ludzi przez całe

życie, ale w okresie dzieciństwa rozwój ten jest

najintensywniejszy. Kiedy więc na tym etapie

diagnozowane są pewne zaburzenia, dzieci poddaje się

terapii integracji sensorycznej. Co to oznacza

w praktyce?

Rozwój integracji sensorycznej zaczyna się już w życiu

płodowym i intensywnie postępuje w pierwszych latach

życia dziecka. Gdy proces ten nie przebiega

prawidłowo, mogą pojawić się trudności w codziennym

funkcjonowaniu – z jedzeniem, ubieraniem się, ruchem,

emocjami czy koncentracją. W takich przypadkach

pomocna okazuje się diagnoza sensoryczna, która

pozwala rozpoznać, z jakimi wyzwaniami mierzy się

układ nerwowy dziecka i jak można je wspierać.

Choć wiele trudności rozwojowych może być mylonych

z „etapami dojrzewania”,diagnoza sensoryczna może

być przeprowadzona już u dziecka około 2. roku

życia, jeśli opiekunowie lub specjaliści (np. logopeda,

fizjoterapeuta, pediatra) zauważą niepokojące objawy.

Zaliczają się do nich m.in. nadwrażliwość na dotyk,

dźwięki, trudności z koordynacją ruchową, opóźnienia

w rozwoju mowy czy silne reakcje emocjonalne na

zwykłe sytuacje. Wczesna diagnoza pozwala wdrożyć

terapię SI i uniknąć pogłębiania się problemów, które

mogą wpływać na rozwój społeczny i edukacyjny

dziecka.

Na czym polega diagnoza i kto ją przeprowadza?

Diagnoza sensoryczna jest wykonywana przez

certyfikowanego terapeutę integracji sensorycznej i

składa się z kilku spotkań – obejmujących wywiad z

rodzicem, obserwację dziecka oraz testy

standaryzowane, dostosowane do jego wieku. Celem

jest zrozumienie, jak dziecko odbiera bodźce zmysłowe

i jak reaguje na świat zewnętrzny. Wyniki diagnozy

pozwalają zaplanować indywidualny program

terapii SI, dostosowany do potrzeb dziecka – zarówno

w formie ćwiczeń w gabinecie, jak i zaleceń do domu.

Wczesne wsparcie może znacząco poprawić jakość

życia dziecka i całej rodziny, dlatego nie warto

odwlekać wizyty u specjalisty.

Terapia integracji sensorycznej polega na tym, że

podczas spotkań z terapeutą dziecku dawkowane są

bodźce zmysłowe. Zajęcia mają charakter zabawy i

ćwiczeń ruchowych przede wszystkim angażujących

zmysły, umysł dziecka i jego ciało. Podczas około

godzinnych spotkań terapeuta zachęca małego pacjenta

do podjęcia dostosowanych do jego możliwości

aktywności, a sam bacznie obserwuje jego reakcje.

Korzysta przy tym z różnych narzędzi i sprzętów. Są to

np. huśtawki, trampoliny, baseny z kuleczkami,

równoważnie czy specjalne stelaże. Poza tym

wykorzystuje specjalistyczne zabawki i materiały do

stymulacji wzrokowej, węchowej, smakowej itd.

Zajęcia w ramach terapii SI to inwestycja w rozwój

zdolności sensomotorycznych dzieci. Cykliczne

spotkania z terapeutą poprawiają koordynację ruchową,

koncentrację, umiejętności językowe oraz ogólne

funkcjonowanie układu nerwowego. Dzięki nim dzieci

rozwijają zdolności adaptacyjne w nowych sytuacjach,

lepiej rozumieją polecenia, szybciej i chętniej się uczą

czy też wykazują większe zainteresowanie kontaktami z

rówieśnikami.